Welke barcode formaten ondersteunen wij?
Dit zijn de barcode formaten die wij ondersteunen
De volgende barcode formaten zijn alleen mogelijk met een Silver of Gold abonnement
Code 128 is een barcodesymbologie met een zeer hoge dichtheid. Ze wordt gebruikt voor alfanumerieke of numerieke barcodes. Het kan alle 128 tekens van ASCII coderen en, door gebruik te maken van een uitbreidingsteken (FNC4), de Latin-1 tekens die in ISO/IEC 8859-1 zijn gedefinieerd.
GS1-128 (voorheen bekend als UCC/EAN-128) is een subset van Code 128 en wordt wereldwijd op grote schaal gebruikt in de scheepvaart- en verpakkingsindustrie als productidentificatiecode voor de container- en palletniveaus in de toeleveringsketen. De symbologie werd vroeger gedefinieerd als ISO/IEC 15417:2007.
Voorbeeld:
Een EAN-13 barcode (oorspronkelijk European Article Number, maar nu omgedoopt tot International Article Number, hoewel de afkorting EAN is behouden) is een 13-cijferige (12 gegevens en 1 controle) barcode standaard die een superset is van het oorspronkelijke 12-cijferige Universal Product Code (UPC) systeem ontwikkeld in 1970 door George J. Laurer.[1] De EAN-13 barcode is gedefinieerd door de standaardisatie-organisatie GS1.
De 13 cijfers in de EAN-13 barcode zijn als volgt gegroepeerd:
De linker groep: Cijfers 2-7. De linkergroep codeert ook cijfer 1, door middel van een schema van oneven en even pariteit.
De rechter groep: Cijfers 8-13, cijfer 13 is het controlegetal.
De EAN-13 barcodes worden wereldwijd gebruikt voor het markeren van producten die vaak op verkooppunten worden verkocht. De nummers die gecodeerd zijn in EAN-13 barcodes zijn productidentificatienummers, die in Japan ook Japanse Artikel Nummers (JAN) worden genoemd. Alle nummers die gecodeerd zijn in UPC- en EAN-barcodes staan bekend als Global Trade Item Numbers (GTIN), en ze kunnen gecodeerd worden in andere GS1-barcodes.
De minder vaak gebruikte EAN-8 barcodes worden ook gebruikt voor het markeren van detailhandelsgoederen; ze worden echter meestal gereserveerd voor kleinere artikelen, bijvoorbeeld snoepgoed.
Voorbeeld:
Een EAN-8 is een barcode en is afgeleid van de langere EAN-13 (European Article Number) code.
Het werd geïntroduceerd voor gebruik op kleine verpakkingen waar een EAN-13 barcode te groot zou zijn; bijvoorbeeld op sigaretten, potloden (hoewel het zelden wordt gebruikt voor potloden), en kauwgomverpakkingen. Het is identiek gecodeerd aan de 12 cijfers van de UPC-A barcode, behalve dat het 4 (in plaats van 6) cijfers heeft in elk van de linker en rechter helften.
EAN-8 streepjescodes kunnen worden gebruikt om GTIN-8's te coderen, een andere reeks productidentificatoren van het GS1-systeem. Het begint met een 2- of 3-cijferig GS1-voorvoegsel (dat wordt toegewezen aan elke nationale GS1-autoriteit) 5- of 4-cijferig artikelreferentie-element, afhankelijk van de lengte van het GS1-voorvoegsel), en een controlesomcijfer.
Voorbeeld:
De meeste bestaande scansystemen zijn in staat de GS1 DataBar Expanded en GS1 DataBar Expanded Stacked barcodes te lezen. Detailhandelaren hoeven deze functionaliteit alleen maar in hun systemen in te schakelen, maar in sommige gevallen kan het nodig zijn om de software aan te passen. Om coupons naadloos te kunnen verwerken en een nadelige positie op de markt te voorkomen, moeten detailhandelaren deze technologieën zo snel mogelijk implementeren en activeren.
Detailhandelaren kunnen de tijd die aan de verwerking van coupons wordt besteed verminderen en de kassa van klanten versnellen door gebruik te maken van de GS1 DataBar-barcodes op coupons.
Het scannen van de GS1 DataBar-barcodes maakt een efficiënte elektronische validatie mogelijk van zowel de naleving van de voorwaarden van de aanbieding door de consument als de authenticiteit van de coupons door middel van serialisatie.
Voorbeeld:
Code 39 (ook bekend als Alpha39, Code 3 of 9, Code 3/9, Type 39, USS Code 39, of USD-3) is een discrete barcodesymbologie met variabele lengte.
De Code 39-specificatie definieert 43 tekens, bestaande uit hoofdletters (A tot Z), numerieke cijfers (0 tot 9) en een aantal speciale tekens (-, ., $, /, +, %, en spatie). Een extra teken (aangeduid met "*") wordt gebruikt voor zowel start- als stopbegrenzers. Elk teken bestaat uit negen elementen: vijf streepjes en vier spaties. Drie van de negen elementen in elk teken zijn breed (binaire waarde 1), en zes elementen zijn smal (binaire waarde 0). De breedteverhouding tussen smal en breed is niet kritisch, en kan worden gekozen tussen 1:2 en 1:3.
De streepjescode zelf bevat geen controlecijfer (in tegenstelling tot Code 128), maar kan als zelfcontrolerend worden beschouwd op grond van het feit dat één foutief geïnterpreteerde streep geen ander geldig teken kan genereren. Het grootste nadeel van Code 39 is wellicht de lage gegevensdichtheid: Er is meer ruimte nodig om gegevens in Code 39 te coderen dan bijvoorbeeld in Code 128. Dit betekent dat zeer kleine goederen niet kunnen worden geëtiketteerd met een op Code 39 gebaseerde streepjescode. Code 39 wordt echter nog steeds op grote schaal gebruikt[1] en kan met vrijwel elke barcodelezer worden gedecodeerd. Een voordeel van Code 39 is dat, aangezien het niet nodig is een controlegetal te genereren, het gemakkelijk kan worden geïntegreerd in bestaande afdruksystemen door een barcodelettertype aan het systeem of de printer toe te voegen en vervolgens de ruwe gegevens in dat lettertype af te drukken.
Voorbeeld:
PDF417 is een gestapeld lineair barcode-symboolformaat dat gebruikt wordt in een verscheidenheid van toepassingen, voornamelijk transport, identificatiekaarten en voorraadbeheer. PDF staat voor Portable Data File. De 417 betekent dat elk patroon in de code bestaat uit 4 strepen en spaties, en dat elk patroon 17 eenheden lang is. Het wordt weergegeven door ISO-norm 15438.
Voorbeeld:
De Universal Product Code (UPC) is een barcode-symbologie (d.w.z. een specifiek type streepjescode) die veel gebruikt wordt in de Verenigde Staten, Canada, het Verenigd Koninkrijk, Australië, Nieuw-Zeeland en in andere landen voor het traceren van handelsartikelen in winkels.
De meest voorkomende vorm, de UPC-A, bestaat uit 12 cijfers die op unieke wijze aan elk handelsartikel worden toegekend. Samen met de verwante EAN-barcode is de UPC de barcode die hoofdzakelijk wordt gebruikt voor het scannen van handelsartikelen op het verkooppunt, volgens de GS1-specificaties. UPC-gegevensstructuren zijn een onderdeel van GTIN's (Global Trade Item Numbers). Al deze gegevensstructuren volgen de wereldwijde GS1-specificatie die op internationale normen is gebaseerd. Sommige detailhandelaren (kleding, meubelen) gebruiken het GS1-systeem niet (andere streepjescodesymbologieën, andere artikelnummersystemen). Andere detailhandelaren gebruiken de EAN/UPC-barcodesymbologie, maar zonder gebruik te maken van een GTIN (alleen voor productmerken die bij dergelijke detailhandelaren worden verkocht).
Voorbeeld:
De meeste bestaande scansystemen kunnen de GS1 DataBar Expanded en GS1 DataBar Expanded Stacked barcodes lezen. Detailhandelaren hoeven deze functionaliteit alleen maar in hun systemen in te schakelen, maar in sommige gevallen kan het nodig zijn de software aan te passen. Om coupons naadloos te kunnen verwerken en een nadelige positie op de markt te voorkomen, moeten detailhandelaren deze technologieën zo snel mogelijk implementeren en activeren.
Detailhandelaren kunnen de tijd die aan de verwerking van coupons wordt besteed verminderen en de kassa van klanten versnellen door gebruik te maken van de GS1 DataBar-barcodes op coupons.
Het scannen van de GS1 DataBar-barcodes maakt een efficiënte elektronische validatie mogelijk van zowel de naleving van de voorwaarden van de aanbieding door de consument als de authenticiteit van de coupons door middel van serialisatie.
Voorbeeld:
Aztec Code is een tweedimensionale (2-D) matrixsymbologie voor algemeen gebruik, die ontworpen is met het oog op een grotere nauwkeurigheid dan andere 2-D-symbologieën. Een Aztec Code-symbool kan tot 3.832 numerieke cijfers, 3.067 alfabetische tekens of 1.914 bytes aan gegevens coderen. De symboolgrootte en de mate van foutcorrectie kunnen bij het ontwerpen van het etiket worden geconfigureerd of zo worden geconfigureerd dat zij automatisch veranderen naar gelang van de lengte van de gegevens. Het afdrukken van wit op zwart is een optie.
De Aztec is een 2D-matrixcode, die gewoonlijk wordt gebruikt voor vliegtickets en andere reisdocumenten, alsmede voor autokentekendocumenten. Hij kan ook worden gebruikt in ziekenhuizen voor de identificatie van patiënten, of voor de identificatie van geneesmiddelen, monsters of andere voorwerpen die verband houden met een bepaalde patiënt.
Voordelen: De Azteekse code maakt efficiënter gebruik van zijn ruimte dan andere matrixcodes. De grootte kan ook variëren, waardoor hij potentieel enorme hoeveelheden informatie kan bevatten. Bovendien wordt de Aztec-code geleverd met foutcorrectie en kunt u het percentage selecteren.
Nadelen: De Aztec code ondersteunt geen Kana of Kanji karakters, zoals QR codes dat wel doen.
De Quick Response (QR) Code, die in 1998 door Denso Wave in Japan werd ontworpen voor de automobielindustrie, is een tweedimensionale matrixbarcode voor algemeen gebruik die bedoeld is voor gebruik op kleinere etiketten. Hij werd ontworpen om informatie sneller te kunnen scannen, en hij codeert efficiënt kanji-tekens.
Hij wordt meestal gebruikt om meer informatie op te slaan en te verstrekken. Tegenwoordig zie je echter ook dat hij vaak wordt gebruikt in het bankwezen (beveiligde transacties) of voor marketingdoeleinden.
De volgende barcode formaten zijn alleen mogelijk met een Silver of Gold abonnement
CODE128 (GS1-128 EAN-128)
Code 128 is een barcodesymbologie met een zeer hoge dichtheid. Ze wordt gebruikt voor alfanumerieke of numerieke barcodes. Het kan alle 128 tekens van ASCII coderen en, door gebruik te maken van een uitbreidingsteken (FNC4), de Latin-1 tekens die in ISO/IEC 8859-1 zijn gedefinieerd.
GS1-128 (voorheen bekend als UCC/EAN-128) is een subset van Code 128 en wordt wereldwijd op grote schaal gebruikt in de scheepvaart- en verpakkingsindustrie als productidentificatiecode voor de container- en palletniveaus in de toeleveringsketen. De symbologie werd vroeger gedefinieerd als ISO/IEC 15417:2007.
Voorbeeld:
EAN13 barcodes generator
Een EAN-13 barcode (oorspronkelijk European Article Number, maar nu omgedoopt tot International Article Number, hoewel de afkorting EAN is behouden) is een 13-cijferige (12 gegevens en 1 controle) barcode standaard die een superset is van het oorspronkelijke 12-cijferige Universal Product Code (UPC) systeem ontwikkeld in 1970 door George J. Laurer.[1] De EAN-13 barcode is gedefinieerd door de standaardisatie-organisatie GS1.
De 13 cijfers in de EAN-13 barcode zijn als volgt gegroepeerd:
De linker groep: Cijfers 2-7. De linkergroep codeert ook cijfer 1, door middel van een schema van oneven en even pariteit.
De rechter groep: Cijfers 8-13, cijfer 13 is het controlegetal.
De EAN-13 barcodes worden wereldwijd gebruikt voor het markeren van producten die vaak op verkooppunten worden verkocht. De nummers die gecodeerd zijn in EAN-13 barcodes zijn productidentificatienummers, die in Japan ook Japanse Artikel Nummers (JAN) worden genoemd. Alle nummers die gecodeerd zijn in UPC- en EAN-barcodes staan bekend als Global Trade Item Numbers (GTIN), en ze kunnen gecodeerd worden in andere GS1-barcodes.
De minder vaak gebruikte EAN-8 barcodes worden ook gebruikt voor het markeren van detailhandelsgoederen; ze worden echter meestal gereserveerd voor kleinere artikelen, bijvoorbeeld snoepgoed.
Voorbeeld:
EAN8 barcodes generator
Een EAN-8 is een barcode en is afgeleid van de langere EAN-13 (European Article Number) code.
Het werd geïntroduceerd voor gebruik op kleine verpakkingen waar een EAN-13 barcode te groot zou zijn; bijvoorbeeld op sigaretten, potloden (hoewel het zelden wordt gebruikt voor potloden), en kauwgomverpakkingen. Het is identiek gecodeerd aan de 12 cijfers van de UPC-A barcode, behalve dat het 4 (in plaats van 6) cijfers heeft in elk van de linker en rechter helften.
EAN-8 streepjescodes kunnen worden gebruikt om GTIN-8's te coderen, een andere reeks productidentificatoren van het GS1-systeem. Het begint met een 2- of 3-cijferig GS1-voorvoegsel (dat wordt toegewezen aan elke nationale GS1-autoriteit) 5- of 4-cijferig artikelreferentie-element, afhankelijk van de lengte van het GS1-voorvoegsel), en een controlesomcijfer.
Voorbeeld:
GS1 Databar Non Stacked barcodes generator
De meeste bestaande scansystemen zijn in staat de GS1 DataBar Expanded en GS1 DataBar Expanded Stacked barcodes te lezen. Detailhandelaren hoeven deze functionaliteit alleen maar in hun systemen in te schakelen, maar in sommige gevallen kan het nodig zijn om de software aan te passen. Om coupons naadloos te kunnen verwerken en een nadelige positie op de markt te voorkomen, moeten detailhandelaren deze technologieën zo snel mogelijk implementeren en activeren.
Detailhandelaren kunnen de tijd die aan de verwerking van coupons wordt besteed verminderen en de kassa van klanten versnellen door gebruik te maken van de GS1 DataBar-barcodes op coupons.
Het scannen van de GS1 DataBar-barcodes maakt een efficiënte elektronische validatie mogelijk van zowel de naleving van de voorwaarden van de aanbieding door de consument als de authenticiteit van de coupons door middel van serialisatie.
Voorbeeld:
CODE39-barcodes generator
Code 39 (ook bekend als Alpha39, Code 3 of 9, Code 3/9, Type 39, USS Code 39, of USD-3) is een discrete barcodesymbologie met variabele lengte.
De Code 39-specificatie definieert 43 tekens, bestaande uit hoofdletters (A tot Z), numerieke cijfers (0 tot 9) en een aantal speciale tekens (-, ., $, /, +, %, en spatie). Een extra teken (aangeduid met "*") wordt gebruikt voor zowel start- als stopbegrenzers. Elk teken bestaat uit negen elementen: vijf streepjes en vier spaties. Drie van de negen elementen in elk teken zijn breed (binaire waarde 1), en zes elementen zijn smal (binaire waarde 0). De breedteverhouding tussen smal en breed is niet kritisch, en kan worden gekozen tussen 1:2 en 1:3.
De streepjescode zelf bevat geen controlecijfer (in tegenstelling tot Code 128), maar kan als zelfcontrolerend worden beschouwd op grond van het feit dat één foutief geïnterpreteerde streep geen ander geldig teken kan genereren. Het grootste nadeel van Code 39 is wellicht de lage gegevensdichtheid: Er is meer ruimte nodig om gegevens in Code 39 te coderen dan bijvoorbeeld in Code 128. Dit betekent dat zeer kleine goederen niet kunnen worden geëtiketteerd met een op Code 39 gebaseerde streepjescode. Code 39 wordt echter nog steeds op grote schaal gebruikt[1] en kan met vrijwel elke barcodelezer worden gedecodeerd. Een voordeel van Code 39 is dat, aangezien het niet nodig is een controlegetal te genereren, het gemakkelijk kan worden geïntegreerd in bestaande afdruksystemen door een barcodelettertype aan het systeem of de printer toe te voegen en vervolgens de ruwe gegevens in dat lettertype af te drukken.
Voorbeeld:
PDF417-streepjescode generator
PDF417 is een gestapeld lineair barcode-symboolformaat dat gebruikt wordt in een verscheidenheid van toepassingen, voornamelijk transport, identificatiekaarten en voorraadbeheer. PDF staat voor Portable Data File. De 417 betekent dat elk patroon in de code bestaat uit 4 strepen en spaties, en dat elk patroon 17 eenheden lang is. Het wordt weergegeven door ISO-norm 15438.
Voorbeeld:
UPC-A streepjescodes generator
De Universal Product Code (UPC) is een barcode-symbologie (d.w.z. een specifiek type streepjescode) die veel gebruikt wordt in de Verenigde Staten, Canada, het Verenigd Koninkrijk, Australië, Nieuw-Zeeland en in andere landen voor het traceren van handelsartikelen in winkels.
De meest voorkomende vorm, de UPC-A, bestaat uit 12 cijfers die op unieke wijze aan elk handelsartikel worden toegekend. Samen met de verwante EAN-barcode is de UPC de barcode die hoofdzakelijk wordt gebruikt voor het scannen van handelsartikelen op het verkooppunt, volgens de GS1-specificaties. UPC-gegevensstructuren zijn een onderdeel van GTIN's (Global Trade Item Numbers). Al deze gegevensstructuren volgen de wereldwijde GS1-specificatie die op internationale normen is gebaseerd. Sommige detailhandelaren (kleding, meubelen) gebruiken het GS1-systeem niet (andere streepjescodesymbologieën, andere artikelnummersystemen). Andere detailhandelaren gebruiken de EAN/UPC-barcodesymbologie, maar zonder gebruik te maken van een GTIN (alleen voor productmerken die bij dergelijke detailhandelaren worden verkocht).
Voorbeeld:
GS1 Databar Gestapelde barcodes generator
De meeste bestaande scansystemen kunnen de GS1 DataBar Expanded en GS1 DataBar Expanded Stacked barcodes lezen. Detailhandelaren hoeven deze functionaliteit alleen maar in hun systemen in te schakelen, maar in sommige gevallen kan het nodig zijn de software aan te passen. Om coupons naadloos te kunnen verwerken en een nadelige positie op de markt te voorkomen, moeten detailhandelaren deze technologieën zo snel mogelijk implementeren en activeren.
Detailhandelaren kunnen de tijd die aan de verwerking van coupons wordt besteed verminderen en de kassa van klanten versnellen door gebruik te maken van de GS1 DataBar-barcodes op coupons.
Het scannen van de GS1 DataBar-barcodes maakt een efficiënte elektronische validatie mogelijk van zowel de naleving van de voorwaarden van de aanbieding door de consument als de authenticiteit van de coupons door middel van serialisatie.
Voorbeeld:
AZTEC
Aztec Code is een tweedimensionale (2-D) matrixsymbologie voor algemeen gebruik, die ontworpen is met het oog op een grotere nauwkeurigheid dan andere 2-D-symbologieën. Een Aztec Code-symbool kan tot 3.832 numerieke cijfers, 3.067 alfabetische tekens of 1.914 bytes aan gegevens coderen. De symboolgrootte en de mate van foutcorrectie kunnen bij het ontwerpen van het etiket worden geconfigureerd of zo worden geconfigureerd dat zij automatisch veranderen naar gelang van de lengte van de gegevens. Het afdrukken van wit op zwart is een optie.
De Aztec is een 2D-matrixcode, die gewoonlijk wordt gebruikt voor vliegtickets en andere reisdocumenten, alsmede voor autokentekendocumenten. Hij kan ook worden gebruikt in ziekenhuizen voor de identificatie van patiënten, of voor de identificatie van geneesmiddelen, monsters of andere voorwerpen die verband houden met een bepaalde patiënt.
Voordelen: De Azteekse code maakt efficiënter gebruik van zijn ruimte dan andere matrixcodes. De grootte kan ook variëren, waardoor hij potentieel enorme hoeveelheden informatie kan bevatten. Bovendien wordt de Aztec-code geleverd met foutcorrectie en kunt u het percentage selecteren.
Nadelen: De Aztec code ondersteunt geen Kana of Kanji karakters, zoals QR codes dat wel doen.
QR-code
De Quick Response (QR) Code, die in 1998 door Denso Wave in Japan werd ontworpen voor de automobielindustrie, is een tweedimensionale matrixbarcode voor algemeen gebruik die bedoeld is voor gebruik op kleinere etiketten. Hij werd ontworpen om informatie sneller te kunnen scannen, en hij codeert efficiënt kanji-tekens.
Hij wordt meestal gebruikt om meer informatie op te slaan en te verstrekken. Tegenwoordig zie je echter ook dat hij vaak wordt gebruikt in het bankwezen (beveiligde transacties) of voor marketingdoeleinden.
Aktualisiert am: 27/01/2022
Danke!